De kunst van het vertalen

Wat is de toekomst van het Afrikaans al taal? Komt er in Zuid-Afrika meer plaats voor literatuur, die niet rechtstreeks met de politieke toestand te maken heeft? Hoe werken een auteur en zijn of haar vertaler samen, en hoe vrij is die vertaler? Ziedaar enkele van de gespreksonderwerpen tijdens de publieksontmoeting in De Groene Waterman.

Guy Posson, secretaris van PEN Vlaanderen verwelkomde de aanwezigen en leidde de sprekers in. Christine Barkhuizen le Roux vertelde wat haar ertoe bewoog de roman van Ingrid Vander Veken "Papavers" te vertalen, en Jooris Van Hulle deed hetzelfde voor de dichtbundel "Rozet" van de Zuid-Afrikaanse auteur die te gast is in de PEN-Schrijversflat. Waarna de aanwezigen vergast werden op enkele staaltjes in zowel de originele als in de vertaalde versie. Zoals deze verzen uit het gedicht "Maat":

"wanneer jou woord my roep/ tot klinkende akkoor/ sing ons in tyd/ die maat beseël""als jouw woordt mij noodt/ tot klinkend akkoord/ zingen wij in tijd/ bezegeld de maat"

(Foto's Joseph Mostmans)